fakir olduğunuzu farkettiğiniz anlar

küçük bir çocukken 10 yaşında bile değildim muhtemelen 7-8 yaşında falnım

apartmanın dışında komşu çocuklarıyla oynuyorum babamın işten geldiğini görüp yanına gittim tam apartmanın altındaki bakkaldan babam ekmek alacakken baba cips alalımmı dediğimi hatırlıyorum babam paramız yok oğlum demişti

paramız yok lafına o kadar alışmıştımki suratım asılmamıştı bile fakat sonra zengin ya komşumuzun çocuğu (benimle yaşıt)
cebinden 20 bin lira yani 20 lira çıkartmıştı ve babama gösterdiğim cipsi elimden aldığı gibi kasaya zütürdü

muallakliğine yaptığı çok belliydi bakkal bile bin kurusu diye ince bir sesle mırıldandı

babam duruu görünce istiyorsan alalım dediysede istemedim o gün bana çok koymuştu belki o gibik evde hatırladığım tek anım budur

vay dıbına koyayım o kadar çok paramız yok lafını duydumki bu gün bile burger king gözüme büyük gözükür

pek sağlıklı bir insan değilim ve iyi şeyler yaşamadım fakat o gün o çocuk o cipsi almasaydı şu an çok daha sağlıklı bir insan olacaktım, kaç yaşıma geldim bu gün bile aklıma gelir aslında o gün o çocuk beni parasıyla gibtiğinden beri daha fazla içime oturan hiç bir şey olmadı diyebiliriz

edit: kurmaca değildir