babam inanılmaz bir itirafta bulundu telefonda

yorgundum, önceki gün geç yatmıştım. bi gib yaptığımdan da değil, nette takılıyodum alt tarafı.

telefon çaldı, baktım babam arıyor. öyle hal hatır sormacadır her zamanki gibi diye düşünmüştüm.

direkt "nasılsın oğlum" diye açtı telefonu, sesi donuktu beyler.
"bunca zamandır saklıyordum oğlum" diye devam etti.

"ne oldu baba ben iyiyim de, hayrola neyin var neyi saklıyodun?" dedim

"aileden, akrabalardan kimse bilmiyor bunu. her zaman sakladım, toprağa benimle birlikte bu sır da girecekti normal şartlarda" dedi.

ancak dayanamamış. artık içinde tutamıyordu.

"oğlum" dedi
"ninja kaplumbağalardaki leonardo bendim."

sesim titremeye başladı, telefon elimden düştü. ne yapacağımı bilemez halde gözlerimi hastane odasında açtım.

bugünler de geçecektir...