bu başlıkta şehirlerarası

bi ara antalya - ısparta arası çok gidip geliyodum. 2 saat zaten yolculuk. bi keresinde yanıma entel bi bin oturdu tam ekşiciydi ama. kitabını okudu, kahvesini içti ve vınn lı laptopuyla bişeylere bakıp uyuyakaldı. ben de müzik dinleyere dışarı bakıyorum içimden " bitmedi dıbına kodumun yolu" falan diyorum tam o sırada omzumda bişey hissettim binin evladı kafayı koymuş omzuma. ittim hafiften ama anlamadı baya uyuyor üstelik kahve içti. neyse sonra iyice yılıştı falan ama uyuyor yani bilerek ypamıyo entel bin. ben de gülerim amk böyle şeylere dayanamam. sonra sesli gülerken öksürdüm uyandı hemen toparlandı bin nasıl utanmıştı. ben de antalyaya kadar güldüm