bağımlılıklar

sen ve ben ikimizde birşeylere bağımlıyız ve hayatımızı bu aptal ama gerekli olduğunu düşündüğümüz bağımlılıklara gözümüzü bile kırpmadan tölerans gösteriyoz. sigara, madde,aşk, alkol hatta konuşmak aslında biz insanlar ne kadar çok şeye bağımlıyız tek düşündüğümüz yoksunluk çekmeden her bağımlılığımıza karşı sonuna kadar gitmek, bu yolun sonunu bile görmeye hakkımız yok sadece tahmin edebiliyoruz ve iç güdüleriniz sağlamsa belki bi karar verebilir yada bağımlı olmaktanda kötü olan tarafsız olabiriz. aslında bağımlılık bi yandanda iyi anı yaşayıp ilerisini düşünmemek için çok güzel bi bahaneki bu benim dünyam oluyo. bizim tek derdimiz bağımlı ve bağımsız insanlar değil aslında hem bağımlı hem bağımsız insanlar çünkü bi derbide hiçbi zaman 2 takımıda destekleyemezsin. bağımlılıkların aslında sadece insan beyninin o anki hislerine göre hormon salgılamasından ibaret yoksa aşktamı sadece biyoloji ve okul kitaplarındaki okumaya erindiğim satırlarda? işte birşeylere bağımlı olmak için güzel bir sebep daha herşeye ve herkeze rağmen bağımsız olmakmı yoksa kendin ve hiçkimseler için bağımlı olmakmı ? gerçektende bazen kafam karışır gibi oluyo düşünsene organlarını satsan 16 17 nesil akrabalarını kıt kanaat yaşatabilecek bi servetin oluyo ama sen bu servet içinde günü gelince 1 dal sigarayı bile bulamıyosun.bu sana verilen bir armağanmı yoksa işkencemi? ben olsam hiçbir zaman çay içmezdim nedenini bilmiyorum ama kahve benim için daha değerli çünkü kokusunu ve aromasını seviyorum yoksa bu beni kahveye bağımlı yaparmı? yani sadece onu sevmek ve içmek bağımlı olmak için yeterlibi sebepmi? benim için değil , aynı zamanda içimi yakacak bana zarar verecek ama acımdan zevk alabilmem gerekli birşey. benim için bağımlı olmak tıpkı eski sevgililerim gibi, karaciğerimi çürüten viski gibi ne bileyim işte sigara gibi. bağımlı olmak bazen iyidir, yani az bağımlılık iyidir asla tarafsız olma. unutmaki her şıkkın yanlış olma ihtimali var bu dünyada bağlanmak beraberinde ayrılığı getirir, bağlanmamak ise sonunda yanlızlığı tarafsız kalırsanda bi kolunda ayrılık için ağlayan yada kriz geçiren insanlar bi tarafında yanlızlığa terk edilmiş ruhlar. yani ne gidene koyar bu tren nede kalana tren aslında bekleyene koyar.