evet küçüklük binliklerimizi anlatıyoruz

hiç binlik yapmadım, hatta el bebek gül bebek büyütüldüm 12 yaşına kadar sokağa çıkmadım binler.

o yaşlarda bilgisayar hastası olmuştum sokağa çıkmadığımdan şimdi bilgisayar hastası olmamdan şikayet ederler, peh

ama okulda gömleğim dışarıda gezdim diye efsane dayak yemiştim babamdan. bildiğin bilincim kapanıyodu az kalsın. huur çocuğu ruh hastası müdür yardımcısı yaşar hoca 10 kişinin sıkış tepiş sığabildiği memur odasına 20 kişi toplamıştı gömlekleri dışarıda diye, herkesin babasının numarasını kağıda yazdırmıştı, hatta babası müdür yardımcısının arkadaşı olan bi arkadaşım dominos pizzanın numarasını yazmıştı ahah, yani durumu herkes taşşağa almıştı, ama amk manyağı akşam tüm babaları arayıp 20 dk bağıra bağıra atıp tutmuş, yani babamın telefonundaki sesleri ben 10 metreden duyuyordum. babam oldu iyi akşamlar yaşar bey diyip kapattı telefonu. sonra ben ahah ne diyo deli diyemeden bi patlattı yumruğu sonrasını hatırlamıyorum bile. ertesi gün okula veliler gelmiş dava tehditleriyle istifa ettirdiler adamı. adama inanan tek baba benim babam tabi. annem olayı anlattı babama, bi özür bişi yok tabi hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam ettik. olaydan 3 sene sonra özür diledi ki zerre gibimde değildir. bu yüzden her ne kadar içkisiz sigarasız entellektüel bilgili kültürlü yürüyen kütüphane niteliğinde ailesine kusursuz bakan bir adam olsa da sevemiyorum onu. hiçbir şeyime güvenmez, bana iş emanet etmez, hep bir kusur bulur amk otoriter karakterli narsisti.

bu kadar yazıyı okuyanın da kafasını gibeyim ayrıca.