intihar etmeyi düşünenler gelsinlerr

@4 insanlar benle irtibata geçmek istemiyorlar kardeşim..
ben çünkü herşeyden hevesimi aldım.. asker bi babanın çocuğuydum.. annem de pgibolojik rahatsızdı..

engelli bir kardeşim var.. ailem onla benim aramda seçim yapmak zorunda kaldı.. ben 4 yaşımdayken beni terkettiler akrabalara
3 yıllığına bıraktılar.. anne baba sevgisi ilgisi şımartılma görmeden yapayalnız büyüdüm.. sorunlu büyüdüm..
ağladım zırladım zayıf kaldım.. sonra ailemin yanına döndüm.. doğuda ezildim.. kürtlerden dayak yedim dışlandım..

istanbula geldik.. ortaokul vs geçti gitti yapayalnız alışana kadar..
liseye geçtiğimde ve kendime geldiğimde dıbına koyulmuş mahvolmuş zayıf ezik sorunlu bi insan vardı..
şiddete meyilliydim.. antisosyaldim.. insanların mutluluğundan rahatsız oluyordum.. çok adam yaraladım.. muştam vardı kurusıkı tabancam vardı..

sonra insanları sevmeye çalıştım.. sevdiğim 3 kız tarafından da aldatıldım.. arkadaşlarım sattı her defasında.. lise biterken dedim burdan kurtulcam..
herşeyi arkamda bırakcam başka bi şehirde ünide yeni insan olcam

kazanalı 3 yıl oldu

ama yine çöktüm.. yine toparladım.. ama şuan da işte bu durumdayım..
baya yalnızım.. yine arkadaşlarım benle görüşmüyo.. yine sevdiğimi söylediğim insanlar beni giblemeden başkalarıyla çıkıyor..
bilmiyorum amk. anlamıyorum.. niye böyle oluyo..