1. 26.
    +1
    Oksijenle tatmin olmayan ciğerlerim, seviştiğim kadınların sayısını geçmeyen dikiş izlerim vardı.
    Varoluşum hesaplanmamıştı. Sadece zamanlama hatasıydım. Hayatım boyunca kendimi herhangi bir yere ait
    hissedemedim. Kaza sonucu hayatın ortasına düşmüşüm gibi.
    Zamandan, insanlardan ve olaylardan tamamen bağımsız bir karanlık büyüyordu içimde. Öfke ve nefretten döllenmiş bi karanlık...
    insanları sevmiyordum.
    Kendimi sevmiyordum.
    Herşeyden ölümüne nefret ediyordum. Yanılmıştı. Hata yapmıştı işte. Yanlış bir ruhu, yanlış bir bedende, yanlış bir dünyaya göndermişti Tanrı.
    ···
   tümünü göster