1. 76.
    +3
    ben o sabah daha da büyük umutlarla kalkıyorum. uzun bi aradan sonra ailemle kahvaltı yapıyorum ve bitirip çıkıyorum evden.bu sefer arkamda kapıyı açıyor birileri nereye diye soruyor en azından bir ses sert bi tonla da olsa.bi işim var diyorum ve geçiştiriyorum annemi. sokağa çıktığımda güneş her zamankinden daha parlak görünüyor. hiç alışık değilim bu tip davranışlarıma tabi o zaman. yürüyorum lan ehe ehe diye dalga geçiyorum kendimle. çok uzun sürmeyecek bi mutluluğun içindeyim o zamanlar.

    dünden belirlediğim bi kaç kafeden birine giriyorum heyecanımı yenemeyerek. adama derdimi anlatıyorum zorlukla ama eleman aramadığını söylüyor. küfürler ederek içimden çıkıyorum o mekandan. başka bi kafeye gidiyorum. burası daha çok çay bahçesi gibi bi yer. yine aynı zorluklar içinde konuşuyorum buranın sahibiyle. adam daha önce bu işi yapmış birini aradığını söylüyor bu da olmadı amk diyerek çıkıyorum ordan da.

    o gün girdiğim bütün yerler hiçbiri çeşitli bahanelerle geri çeviriyor beni. ertesi gün yine aynı terane dönüyor. artık beni beğenmediklerini düşünmeye başlıyorum.ve 2 gün süren umudumu kaybediyorum yavaş yavaş...
    ···
   tümünü göster