gece gece cidden okuyacak olan varsa gelsin

o geceye geri dönücem ama önce size biraz lise ve öğrencilik kişiliğimden bahsedim. orta sıranın en arkasının bi önünde otururdum. derste utangaçlığımdan sürekli suskun suskun otururdum. hepinizin sınıfında benim gibi bi zavallı vardır zaten eskilerden beri, tanırsınız beni. hani şu kızlarla konuşurken, göz göze gelirken veya derste hocanın biri bi soru sorduğunda heyecanlanıp kızaran tip varya işte o benim. kaç tane öğretmenimden nefret ettiğimi burda sayamam.ama galiba hiçbirini sevmiyorum.

tenefüslerde dersten farksızdım. ayağa kalkamaya utandığımdan kaç ders tuvalete gitmediğimi biliyorum amk. anca sınıfta bir iki kişi kalırsa falan yoksa okul dağıldıktan sonraya kadar tutardım çişimi. biliyorum amk acınacak bi insanım. tahmininz üzere pek arkadaşımda yok zaten sınıftan.her tenefüs yanıma gelen ve ayy sen neden hiç konuşmuyosun ya diyen kızlardan
sen ne kadar malsın lan kalkıp dolaşsana biraz diyen erkeklere kadar her türlü öğrenci gördüm okulda.her tenefüs en az iki tanesi aynı şeyi söylerdi bana.

bu sebepten ötürü 11. sınıfta tenefüslerde rahatsız edilmemek için kitap okumaya başladım.ilk başlarda kitabı sadece önümde süs olarak tutardım. birazda sınıfa kitap okuyor havası vermekte vardı tabi içimde.ama sonralarda kitapları gerçekten okumaya başladım. artık nerdeyse her 2 günde 1 kitap bitirir olmuştum.bu huur evlatlarının bana böyle bi alışkanlık kazandırması da ilginç bi nokta tabi...