öyle bir içesim var ki beyler

Burdan başlayıp hiç bilmediğim bir gecenin sabahına kadar durmaksızın, bütün olmamışlıklarımı bu yaşanmamışlıklarımı düşünerek içesim var. yerimden bile kalkmadan doğduğumdan bu yana yaşadığım sıkıntıları acıları tekrar yaşıyasım her yaşadığımda da hayata gibtir çekesim var. sevdiğim kızı hatırlayasım onun için herşeyi tekrardan yapıp tekrar onunla olmayasım tekrar aynı ailede doğup aynı anne ve baba tarafından terkedilesim var. Dünyanın hiç bi yerinde evimin olmadığını bana hatırlatacak şeyleri yekrar tekrar yaşayıp kafama kazınana kadar milyonlarca kez durmaksızın yaşayasım var. Ve tabi bunları yerimden bile kalkmadan yaparken deli gibi içesim var. Neden mi çünkü ancak bu sayede o hiç olmayacak mutluluğuma dair umudumu tamamen kaybeder ve bir kaybeden olarak yaşamayı kabullenebilirim işte böyle içesim var.

Peki ya siz?