1. 26.
    +4
    unutamam dedim unuttum galiba yavaş yavaş oluyo aniden olmaz bu işler. her gün biraz daha bitiyor sende önce sana verdiği şeyleri çöpe atıyosun daha sonra da fotografları sılıyosun. ilk basta ya bu fotograf kalsın bari diyosun ama en sonunda onuda sılıp atıyosun merak etme. sonra ses tonu gidiyor beyninden en sonunda yüzünüde yavas yavas kaybedıyo. melekler gibi gülüşüde gidiyor senın zihninden. sana alttan alttan bakması cocuk gıbı trıp atması elini tutuşu sarıldıgında kalp atışı... yavas yavas kaybedıyosun içinden.. bi zamanlar deli gibi aşık oldugun her an her dakika onunla zaman geçirmek istediğin kızı unutuyosun işte böyle böyle. sadece bi kaç şeyi kalıyo sende onlara bakıyosun ara sıra işte profıl fotografını degıstırmısmı acaba twittıra bugun ne yazmıs feysını dondurmustu acmıstı yenıden. şurda check in yapmıs napıyor acaba amk kaşarı dıyosun en fazla. sonra bi bakıyosun ki kış bitmiş bahar gelmiş. en son yagmur sularıyla çamurlaşan kar kütleleride eriyip yerler güneşle beraber gri bi ton almış. işte o zaman ondan daha iyisini buluosun. daha güzel gülenini elini daha sıkı tutanını. sana babası gibi sarılanı buluyosun.. ve anlıyosun ki aslında bi zamanlar delı gibi asık oldugun kız senin için bi köprüymüş meğersem en iyisine ulasman için. cunku onda yaptıgın hıc bır hatayı bunda yapmıyosun. böylelikle aradıgını bulmus oluyosun.. ben daha bulamadım benım kışım daha bitmedi ama insan bekliyoru işte. umut etmek kadar güzeli yok hiç bitmiyor umut. sagol panpa bu baslıgı actıgın ıcın ıcımde bı kac sey vardı yazım dedım
    ···
   tümünü göster