1. 326.
    +94 -1
    1.5 ayın sonunda baya düzelmiştim, duygusal anlarda hemen ağlamaya meyilli olan ben, artık böyle anlarda metanetimi koruyabiliyordum.

    bazı durumlarda hemen endişelenen, paniğe meyilli olan ben gitmiş, yerine olayları daha aklıselim ele alabilen başka bi adam gelmişti.

    düzgün ve akıcı konuşabilen, dikkat toplayip insanları dinleyebilen, ve dinlerken sıkılmayan biri olmuştum.

    ve beyler, o yaz vadideki zambak gibi tarihteki en sıkıcı kitabı okumaya başladım. öyle bi ızdırap görmedim amk, ilk 100 sayfa ölümdü resmen, 50 sayfa bi kadının omzunu anlatıyordu, onu bile okuma başarısı gösterdim ahaaha

    beyler sonra roman sardı baya, güzel gitmeye başladı, balzac romanın bazı yerlerinde insanları analiz ediyordu

    ve beyler romanın bi yerinde, "hayatın zevklerinin içinde kaybolmuş, sümüklü böceğe, jöle kıvdıbına gelmiş bi adam" gibi bi tabir geçti amk.

    lan dedim bu benim.

    üstat bile farketmiş, ama tabi onlar bu mekanizmadan haberdar değillerdi, sadece sonuçlar üzerinden konuşuyorlardı.
    ···
    1. 1.
      +7 -1
      14. sayfa
      ···
   tümünü göster