şeytanın ayak izleri

ingiltere’de Güney Devon’da 1855 yılında bir gece ansızın bastıran yoğun kar yağışından geriye kalan esrarengiz ayak izleri hiçbir zaman izah edilememiştir. Zamanının tüm kayıtlarında yüzlerce kilometrelik alana yayılmış olan izlerinin kalın duvarlara, saman yığınlarına kadar gittiği ve sanki bunlar herhangi bir engel teşkil etmezmiş gibi aynı hizada karşı tarafında devam ettiği belirtilmektedir. Ayak izlerinin boyutu hava şartlarının etkisi ile zaman içinde büyümüş olsa bile, ona sebep olan her ne idiyse hala bir sır olarak kalacaktır.

8 Şubat 1855 yılında oldukça yoğun bir kar yağışı Güney Devon’u, kasabaları ile birlikte bir battaniye gibi kaplamıştı. Son kar gece yarısı başlamış ve ertesi gün sabah saat 6.00 ya kadar devam etmişti. Bir şeyler bu kar tabakası üzerine Exe Nehri’nden Totnes’deki Dart ırmağına kadar sayısız ayak izi bıraktı.

Erken uyananlar, düz hatlar boyunca devam eden çatılar üzerinden duvarlardan geçen ülkenin geniş alanları boyunca süren garip, toynak biçimindeki ayak izleri ile karşılaştılar. izlerden biri sanki su üzerinde yürüyerek iki mil genişliğindeki Exe nehrini geçerek karşı kıyıya ulaşmıştı.

Bu olayın garipliği anlaşılınca daha bilimsel çalışmalar yapabilecek düzeyde insanlar olay yerine gelmeye başladı. Bir Tabiat bilimci izleri kağıda çizdi, aralarındaki mesafenin 8,5 inc olduğunu saptadı. Bu ölçümler aşağı yukarı çevredeki tüm izlere uyuyordu. Onları yapan her ne ise izlediği istikamette dolayı dört ayaklı bir hayvandan çok iki ayaklı olduğunu belirtti.

Yerel bir rahip izlerin aylak aylak ülkeyi dolaşarak günahkarlar arayan Şeytan’ a ait olduğunu iddia ettiyse de, bu hurafeye dayanan teori diğer din adamları tarafından hemen reddedildi. Kasabada yaşayan halkın bir kısmı arasıda bu izleri yapanın tekrar geri dönebileceği ihtimali huzursuzluk ve korku yarattığı da inkar edilemez bir gerçekti. Birkaç ün içinde olay Devon mahalli basınından ulusal basına yansıdı. Times ve Illustrated adlı gazetelerde olay benzer başlıklarla duyulurdu.

Bu durum olayın incelenmesine tanınmış bilim adamları kadar meslekten olmayanların da katılmasıyla yeni verilerin elde edilmesi yanında bir çok gereksiz spekülâsyona da sebebiyet verdi.

Topsham’dan Devon’a kadar her yanı basmış olan izler saçmalığın tüm boyutlarını denemişti. Bazıları aniden sona eriyor çok uzak mesafelerde devam ediyordu. Bir kısmı 14 fit yüksekliğinde duvarlara kadar sürüyor duvarların üzerinde bulunan karlara dokunmadan arka tarafında devam ediyordu. Bazıları tahliye boruları üzerinde aynı hizada yol aldığı söyleniyordu.

Bazıları Sidmouth’da bulunan Mr Fische ait özel bir hayvanat bahçesinden kaçmış olabilecek bir kangurudan şüphelendiyse de, yerdeki izler kanguruların bıraktığına benzememekteydi. Ünlü bir biyolojist olan Sir Richard Owen izlerin yiyecek arayarak tüm bölgeyi gezen porsuklara at olduğunu iddia etti. Karların erimesiyle izlerde şekil değiştirmişti. Bu teori bir süre kabul gördüyse de yanlış olduğu fark edilince izlerin rakunlar, fareler, kuğular su samurları ve hatta gökten geçen bir hava balonundan sarkarak unutulmuş bir ip tarafından yapıldığı teorileri ortaya atıldı. Belki bir kısım izler bu şekilde açıklanabilirse tüm ülkede görülen diğer izlere ne sebebiyet verdi?

Dünyanın bir çok yerinde benzeri olaylar yaşanmıştır. Hatta bir tanesi Britanya’da kayıtlara geçirilmiştir. 13 ncü yüzyıl yazarlarından Coggeshall’lü Ralph (kendisi aynı zamanda çağında meydana gelen garip hava fenomenlerini de kaydetmiştir) 19 Temmuz 1205 günü güçlü bir elektrik fırtınasından sonra yerde toynak izlerinin belirdiğini yazmaktadır. Temmuz ortası olması sebebiyle sadece yumuşak toprak üzerinde bu izler görülebilmekteymiş. Elektrik fırtınalarını bu tip tabi oluşumlara sebebiyet verdiği başka bir olay henüz bilinmemektedir.

Şeytan’ın Ayak izleri eğer bir benzeri yeniden gerçekleşene ve hemen ardından incelenene kadar karışık bir muamma olarak kalacaktır.