çoğu panpam gibi bende yalnızım ama

evet beyler yasım 19. bende sözlüğün yüzde doksanının muzdarip oldugu yalnızlık sorunuyla karsı karsıyayım. alıstım, sanal bi sevgilim vardı ama o da sıktı. ve farkettim ki artık insanları istememeye basladım. bu durumdan gibayetci oldugum kadar zevk de almaya basladım. bi süre sonra insan yalnızlıgıyla da arkadas olabiliyormus ve kaybedecek hiç bi insan kalmıyomus etrafında. hani cevresindekileri giblemeyenlere cool diyolar ya galiba istemeden bende öyle oldum. mutlumuyum? yeterince. en azından düşünmeye bolca vaktim var her şeyi iki üç hatta dörder kere, en ince ayrıntısına kadar düşünüyorum. ve bu durumdan memnun olmaya basladım yakın zamandır. artık arkadas aramıyorum. arada canım mı sıkılıyor? açıyorum pcyi giriyorum nete googlea inciyi yapıstırıyorum ve bende yüzlerce binlerce panpamın arasında kendime yer buluyorum. kahvemi de yaptım mı değme keyfime. paylasacak bi ailem bir de sizler varsınız.

sonuç olarak: hepiniz iyi ki varsınız lan değerini bilin bu sözlüğün.

not: her türlü derdi olan gelsin panpalarım sohbete açığım düşünme işini baya geliştirdim sorunlarınıza çözüm bulmaya hazırım. beklerim..