sami dayıya bir sözüm vardı ve bu ona karşı son görevimdi..

benimde kağıtlara son dokunuşum olacaktı.

yemin etmiştim artık ; bir daha elime kağıt almayacaktım.

cenazesine gidememiştim ;

nereye defnedildiğini bilmiyordum.

oğlunu aradım öğrendim..

etrafı demir parmaklıklı, yeşil boyaları iyice gitmiş üzerini ot kaplamış bir mezardı,

belli ki ziyaret edeni yoktu sami dayı nın..

üzerindeki otları yoldum etraftan bulduğum tenekeye su doldurup , suladım mezarını önce..

mezarının başında ona son görevimi yapmak için duruyordum,

daha sonra başucunu kazıp benden istediği oyun kartlarını gömdüm ve üzerini belli olmayacak şekilde kapattım.

"ferahlamışsındır" umarım dayıcım dedim.

ve mezarının başından ayrılmadan sesli bir şekilde ona..

eğer bir oğlum olursa adı " sami " olacak dedim..

---the end---

okuyan herkese teşekkürler..