1. 1.
    0
    nazlı yardan ayırdı.

    (bkz: cem karaca)

    (bkz: karacaoğlan)

    Altın kafes idi benim durağım
    Dost elinden yaralandı yüreğim
    Evvel yakın idim şimdi ırağım
    Felek beni nazlı yârdan ayırdı

    Dostumun yaylası çayır çimendi
    Şu şirin dillerden ikrarın verdi
    Yeminler eder de ayrılmam derdi
    Felek beni nazlı yârdan ayırdı

    Kumaş olam arşın arşın yırtılam
    Köle olam çarşılarda satılam
    Vadem yetmedi ki ölem kurtulam
    Felek beni nazlı yârdan ayırdı

    Der Karacaoğlan yanam alışam
    Akam gidem şu sulara karışam
    Yol başına gelmiş varam danışam
    Felek beni nazlı yârdan ayırdı
    ···
   tümünü göster