arkadaşına aşık olanlara açık mektup

lan 2 yıllık arkadaşları vardı yarı yolda bıraktılar ben vardım tek yanında. biz neler yaşadık lan neler. hiçkimsenin yanında bu kadar mutlu ve huzurlu değilim dedi. ailemden sonra bir tek sen varsın yanımda dedi. üstelik o zamanlar sevgilisi varken. benim bunu bildiğimi biliyorken. koluma girmeler. boynumdan ısırmaya çalışmalar. dizime, omzuma yatmalar. sanki beni istiyormuş gibi geldi. çünkü ben çok istiyordum onu. sen de böylesin şuan. kim bilir neler yapıyor sana. normalde olsa anlar insan. misal normal konuştuğun bir kız koluna girse sana masaj falan yapmaya çalışsa durduk yere dersin lan bu bana zarf atıyor. dost ayağına girince diyemiyorsun işte bunu. anlamıyor insan ne tak yemeye bu hareketleri yaptığını. o diğer çocuklar işine gelince. ben senden daha ağırını yaşadım. ayrıldı. 1 buçuk senelik ilişkiydi. ben açıldıktan 2-3 hafta sonra ayrıldı. şuan bana da yeşil ışık yakmadı. ve ayrıldığı gün içmeye gittiğimizde dizime yatıp ağladı panpa. lanet olsun o an öleyim istedim lan. ben duşlarda, geceleri kalkıp onu düşünürken, kimsenin olmadığı yerde göz yaşlarım gözükmesin diye duşta ağlarken o benim yanımda diğer çocuk için ağladı. dayanabilir misin buna? ben dayanmak zorunda kaldım panpa. şuan dostken olduğumuzdan çok daha soğuğuz. ben de böyle olması gerektiğini düşünüyorum artık. nasılsın? diye soramıyorum bile. çünkü anlıyorum artık her halini. üzgün mü mutlu mu bu değil demek istediğim. üzgün olduğunu anlıyorum. neye üzgün olduğunu da anlıyorum. çok daha ilerisini biliyorum artık. ve soramıyorum nasılsın diye. neye üzülüyorsun diye. biliyorum çünkü o bine üzüldüğünü. bunları yaşama panpa. dost olarak çok seviyorsan bırak öyle kalsın. dost olarak yapamayacağım diyorsan da şimdiden biraz soğumaya başla. beni dinle yakma kendini.