kendinizi en çaresiz hissettiğiniz anlar

evet beyler kendimizi en çaresiz hissettiğimiz anları anlatıyoruz burda, mümkün olduğu kadar kısa entarilerle anlatıp diri tutalım başlığı.

ankaradan muğlaya gidicem gece yola çıkıcaz işte otobüs biletini cart curtunu aldım o akşamda gibik bi dönercide yemek yedik, otobüse binerken karnımda ufak bi ağrı vardı. genelde akşam sıçarım o günde şansıma sıçamadım bi türlü denk gelmedi. neyse bindim otobüse nasıl gibik bi şeyse 1 kere mola veriyolarmış, benimde acayip takum geldi dedim dayanırsın olm molaya kadar nolacak. dedim olm sık kendini dayanırsın derken hafif geçti rahatladım oh be dedim rahatlayınca tabi hemen yolda uyuyakalırım ben uyumuşum orda da. bi uyandım saat 5 falan olmuş sabaha karşı. sessizce muavine işaret çaktım molaya ne kadar var dedim, molayı geçeli 2 saat oldu demesin mi. tamam şef dedim utandım adama çek kenara sıçıcam demeye. bir ağrı başladı dıbına koyayım karnımda bir ağrı var sanki yaratık doğuruyorum. yarım saat sonra artık dayanamaz hale geldim ve çaresizce yollar aramaya çalıştım, üstümde bi tane kapşonlu uzun kollu şey vardı içinde tişört, çıkarttım kapşonluyu siper ettim yanımdaki ablayla arama, dedim sıçıcam artık geri dönüşü yok, 12 saatlik yol azıcık sıçıp tutarım kendimi idare ederim dedim. önce bi saf osuruk ardından vıjıııık diye ufak tiz bi ses geldi tutamıyorum dıbına koyım akıyo nası ama ishal olmuşum herhalde, ben çok hareketlenince yanımdaki abla uyandı uyandığı gibi kokudan gözleri kamaştı burnunu tıkıyor falan, yavaş yavaş herkes uyanmaya başladı. paçalarımdan akıyor lan tak paçalarımdan otobüse akıyor hayatımda böyle bi çaresizlik rezillik yaşamadım amk. beyfendi iner misiniz lütfen dedi muavin gelip, otobüsün koridorunda paçamdan tak aka aka indim muavin bavulu verdi bıraktıalr benzinci civarında, bende bavulu aldım tuvallette giyindim temizlendim sonra bi çözüm bulup vardım.