yalnızlık nedir lan ciddi ciddi cevap verin

daha çok boğazında bir yumru ile bırakıyor seni.

gidecek'miş,
sorun bendey'miş,
zaten olmaz'mış
böylesi iyi'miş.

-mışlar, -mişler.. alıyor başını gidiyor. o da gidiyor. gidecekmiş.

-zaten attığın mesajlar gelmiyor..

ne acı değil mi? ben yatağın içinde iki büklüm öylece ondan gelecek tek bir mesaja adamışken kendimi hem de. nasıl acı veriyorum ben kendime söylesene? ne anlamlar yükledim ben bu adama bilmiyorum.

herşey güzel olacak'mış,
yarın bambaşka birgün'müş,
güzel günler görecek'mişiz,
hayırlısı böyley'miş,

-mişler, -mışlar.

herkes içinden ağlıyor sanki.

belki de her şey yoluna girdiğinde olmuyordur. yoldan çıkmak lazım.
benim aklım başka türlü işliyor. sevmek yetmiyor. başka bir şey lazım bize. yan yana gelmek lazım. öyle hissetmek. hep bi bahane buluyor insan..

kimisi kaburgalarını kırıyor mesela. çok sonra anlıyorsun ama. şey var bir de.
kimseyi size sırtını döndüğünde hayatı durduracak kadar çok sevmeyin. giderken sizden bir hayat çalıyorlar zira. yediğin yemeği, aldığın nefesi..

yatıp kalkıp onu dilenir oluyorsunuz. sonrasına ilaçlara bağımlı hale gelip ruhunuzu sizden alıyorlar.

his-set-me!
acı çekmezsin.

gözlerinin içine bakıp bu kadarı çok, ne olur dur artık, bile diyemiyorken kime lafın geçer söylesene? yerle bir oluşun kimseyi bağlamaz. bazen kendini bile!
iç organlarım paramparça oldu sanki.


sonra dudaklarımı yemeye başlıyorum. tırnaklarımı.. duramıyorum. başlamamam lazım, olmuyor! çorap söküğü gibi geliyor devamı. hiçbir şey yapamamak ne kadar acı! ektiğimi biçtiğim için belki de kendime bu kadar yüklenişim. bilakis öyle! her şey bambaşka olabilirdi. düşün şimdi ben onu dilerken, onun adına bu kadar üzülürken bilmeyecek belki. sonra bir şey olacak, bir adam çıkacak karşıma. aşık edecek beni kendine, hayatına alacak.. o zaman bu acı niye ya? neden? niye unutmalıyım, niye mesaj atmamalıyım? kendimi tutmalıyım? umrunda bile değil oysa. eminim.

ben hep ölüyorum.

Tanrı yok.
Hayır yok…
Artık yok…
Olsaydı ; buna izin vermezdi;beni dibe gömmezdi.
Hayır.Kesin sesinizi!
Kabullenecek durumda değilim, zaten ben nicedir ben de değilim.
Dedim ya Tanrı yok ; onu kör bir kuyunun bilinmezliğine gömdüler.
iyi olmamak,dipte kendine bir çıkış yolu aramak,elin kolun kan revan içindeyken mümkün mü hala?
Bence değil,zaten hayat da hiç adil değildi benim için.

Benim Tanrım çok erken öldü.

http://fizy.com/#s/1agye1