bu da benim verdiğim bir ayardır panpalar

ufak yeğenimi okuldan almaya gittim. dönüş yolun da elin de ufak bir tezgahla yaşlı bir adam yanaştı, yeğenime bakarak;

-dondurma ister misin delikanlı, dedi. çocuk da tabi hemen evet diye atladı. uyuz oldum amk addıbına gelmiş emrivaki yapıyor.

neyse bu dondurmayı verdi yeğene ben de parayı uzattım, bu bana bakıp gülümseyerek;

-" hayat bir kap dondurmaya benzer evlat, erimeden tadını çıkarmak lazım" dedi. ben de yeğenimin duymaması için adamın yanına iyice sokulup kulağına şu kelimeleri fısıldadım.

" o zaman sus ve yalamaya devam et " . yaşlı adam eli ayağı titreyerek dondurma tezgahını kaptığı gibi koşarak uzaklaştı yanımızdan. giderken de söyleniyordu kendi kendine " be hey dürzü be hey dürzü " diye. ben de bağırdım arkasından " baban kimdi bilemezdin şerefsiz" diye.