travestiyle yaptığım konuşma beyler

evet beyler olay şöyle gelişti ..
ben taksimin ücra köşelerinde yalnızlığımla beraber yürümekteydim.
bi inşaatın yanından geçerken birden o çıktı karşıma.
onun gözleri bana kilitlendi, benim gözlerim ona.
ikimizin de bi anlığına nefesi kesildi.
o an tek duyduğumuz şey kalplerimizin atma sesiydi.
o benim yürüyüşümü yavaşlattı, ben ise onun kalbini hızlandırdım.
o an dünyada sadece ikimiz vardık.
bir kişi içinde iki kişiydik adeta.
sinerjimizin gücü dünyayı durdurmuştu.
konuşmak için dudaklarını araladı.
içine derin bir nefes aldı.
bu nefes onu konuşturmaya yetecek miydi ?
içindeki gizli kalmış sır bahçeleri, bir tek nefesle mi ifşa olacaktı ?
tam konuşacakken, bir el işaretiyle onu susturdum.
çünkü konuşmasına gerek yoktu, gözlerimiz o birkaç saniyede tüm hayatımızı anlatmıştı birbirimize.
kelimeler bakışları göremeyen insanlar içindir.
bir bakışlarımıza bakmasak da görüyorduk birbirimizi.
ama burası dünya keranesiydi.
gözlerin değil ağızların konuşması gerekiyordu.
gözleriyle ilk konuşan o , ağzıyla ilk konuşan bendim.
ve ona dedim ki ;
gibtir git amın feryadı dönme huur çocuğu travestisel gibik sürtük !