öleceğimi zannederken kızla sevgili olduk

herkes anlatıyor benım tanışma hikayemin farklı olduğunu dusunerek paylaşıyorum

3 gun once evka-3 metrodan çankayaya doğru yola çıktım neyse oturdum guzel bıyere sonra bornovadan liseli kısacık etekli biri oturdu. (bal da okuyordu muhtemelen) halkapınar metroya kadar bacaklara çaktırmadan bakıyodum neyse bacaklarının arasında iphonu vardı buda o arada aynayla makyajını temızlıyordu benım gozler tabıkıde bacaklarda sonra metronun durmasıyla bacaklardan kayan iphonu gordum ve o sırada tutsammı tutmasammı arasında kaldım tutmaya karar verdım vermez olaydım telefon dustukten 2-3 sanıye sonra bacagı elımle kavrar gıbı oldum sonra bıraktım kız hafif gülümsedi bende hafif bir gülümseme attım neyse dedım tutamadım kusura bakma evet farkettim diyip baya bir güldü kızla beraber metroda sesin arttıgını farkettım neysekı tehlıkeyı atlatmıstım sonra kızla muhabbetı kurmaya calıstım bısey oldumu falan telefona yok canım ne olucak iphone bu diyince benim yannanta haraketlenmeler başladı neyse kendime engel oldum falan kızda çankaya da indi dershaneye gıttıgını anlamıstım yururken tanıstık falan sonra kızın yavas yurudugunu farkedince o soruyu sordum zamanın varsa bişeyler içelim dedim olur dedi. ertesi gün kucukparkta bulusma falan derken bugunle beraber 3. gunumuz

özet:kız gülmeseydi bu başlığı belkide açamıycaktım