Değişik bir kız meselesi beyler. Bi arkadaşım var kız ama aramızda bir şey yok iki arkadaşız sadece. Başlarda çok iyiydi arkadaşlığımız falan ama artık sıkmaya başladı kız. Tamam bazen o bazen ben birbirimize dertlerimiz anlatır yardımlaşırız, arada sıkılınca muhabbet ederiz gece, ama zaman geçtikçe kızdan soğumaya başladım ne bileyim.

O bana sorunlarını anlatıyor tavsiye veriyorum teselli veriyorum, ben ona anlatıyorum hiç yardımcı olmuyor nerdeyse. Bakın yardımcı olsun moral versin diye bir isteğim yok ama o kadar arkadaşız. Bazen kız meselelerimi anlatıyorum öyle şeyler söylüyor ki inceden sanki dünyanın en aciz insanıymışım gibi hissediyorum sonradan amk. Ama bunu ona söylesem yanlılş anladın diyecek.

Onu geçtim yaptığı her şeyi anlatıyor. Her saat başı mesaj atılır mı ya yok şunu yapıcam yok bunu yapıyorum yok şunu yaptım. içimden kocaman bir bananeee diye ses atmak geliyor ama kız aşırı duygusal bir kız kırmak istemiyorum. Git başımdan artık da diyemiyorsun dediğim gibi. Her fırsat buldukça bana iyi ki varsın, iyi ki yanımdasın gibi dümleler söylüyor. Ulan tamam değer verilmesi iyi bir şey benim için ama senin yaptığın da iş değil ki amk.

Bir de kızla farklı şehirlerdeyiz ben izmir o Samsun. Kızın samimi arkadaşları yok denecek kadar az 1-2 tane var ki bana söylediğine göre onlara söylemediklerini bile benimle paylaşıyormuş. Bazen cevap vermiyorum saçma saçma mesajlarına bu sefer neden mesafelisin yanlış bir şey mi söyledim diyor.

Seni istemiyorum çık git hayatımdan diyemiyorsun ki. Ama ben kendimi ona yakın hissetmiyorum artık ne bileyim o bana her şeyini anlatırken ben ona her şeyimi anlatacak kadar yakın görmüyorum.

Daha önce kaç kez konuşmayalım dedim ama her seferinde uzun uzun mesajlar atarak, eski günleri hatırlatarak, bana verdiği değeri anlatarak tekrar başlattı aramızdaki ilişkiyi. Bitiremiyorum be bitiremiyorum kırmadan soğutmanın bir yolu yok mu arayı