Hikaye bi yakınım tarafından bizzat dinlediğim bi hikayedir bu arada türkiyede idamın kaldırılması 2002 yılında olmuştur .Olayı 1. kişi ağzından yazıyorum Fakat fiilen idam 1984te kalkmıştır.

---Hapishanedeki ilk günüm 2 hafta sonra idam edilicem yapacak hiçbirşeyim kalmadı sene 1984 gardiyanlar bana idam edilecek kişilere günlük verildiği söylendi ve bu günlüğe 2 haftamı yazmam gerekiyormuş içerisi ölüm kokuyor burada 2 haftamı geçireceğimi şimdiden öldürsünler beni insanın ölümünü beklemesi çok zor geliyor bugünlük yazacaklarım bukadar.

---Bugün yaklaşık 2 saat uyuyabildim tek kişilik bir hücredeyim ama tek olduğum söylenemez yaklaşık 30 adet fareyle birlikteyim
Gardiyanlar bir kuru ekmek vede 1 tas su getirdiler ama hiç iştahım yok yapacak hiçbirşeyimde yok sessizce ölümü beklemeye çalışıyorum fakat mahkumların bağırışları beynimde çınlanıyor en çokta oğlumu merak ediyorum bensiz ne yapar o keşke en baştan böyle bir yola koyulmasaydım kendi aileme ihanet ettim.

--- Burada nezaman akşam nezaman sabah anlamıyorsunuz
kafayı yemek üzereyim 11 gün sonra idam edilicem gardiyanlara yalvarıyorum beni artık öldürün diye ama benimle hiç konuşmuyorlar pgibolojimi merak ettikleri için bu günlüğü bana verdiler biliyorum ama yazmak zorundayım eğer yazmassam belli bir zamanda gelip kontrol ediyorlar yazılmamış ise tekme atıyorlar yazmak zorundayım

dinliyecek varsa rezleri alın devam edeyim 6-7 kişi dinlese yeter.