/i/Hikaye

Herkesin bir hikayesi var, ya senin hikayen nedir?
  1. 1.
    +32 -13
    Öncelikle bende herkes gibi ister inanın ister inanmayın cümlesi ile başlamak istiyorum. Yaşadığım olaylar kesinlikle gerçektir ne zaman aklıma gelse, ne zaman birine anlatsam tekrar yaşamışcasına korkarım gözlerim dolar..

    Sene 2007 Bodrum da yaşıyoruz, liseden yeni mezun oldum yaz tatili. Okul yok iş yok tam bir ergenlik dönemi.

    Bembeyaz bir kedim vardı. Her eve geldiğimde beni köpek gibi kapıda karşılar kendini sevdirirdi. Bir gün yine eve geldim kedim yine beni kapıda karşıladı, kendini sevdirdi. Bende onunla konuşuyorum tabi hoş buldum oğlum nasılsın ne yaptın vs gibi. 1 2 dk sevdikten sonra kapıyı tırmaladı (tuvaleti gelince her zaman yaptığı şeydir) bende açtım, çıktı gitti. Ayakkabılarımı çıkarıp salona girdim ve şok oldum az önce sevdiğim kedim salonda annemin kucağında oturuyordu. Annemde bana “sen kimle konuşuyorsun kapıda” diye sordu “eee kediyle” dedim. “Kedi 2 saattir benim kucağımda şaşırma” dedi bana. Olaylar bu şekilde başladı...
    ···
  1. 2.
    +18 -2
    Ananda gercekten var
    ···
    1. 1.
      +1
      bu anancılık sayılıyor mu şimdi
      ···
  2. 3.
    0
    okumadım
    ···
  3. 4.
    +7 -1
    inli cinli entry girenleri gibesim var
    ···
  4. 5.
    -1
    Reeeez severim böyle hikayeleri
    ···
  5. 6.
    +1
    bak şurdan gibtir git ==>
    ···
  6. 7.
    0
    Rezzzzzzzz
    ···
  7. 8.
    +2 -2
    Bak kardeşim cinli hikaye severim ama sarmazsa o kediyi ananın üstüme çıkarırım kedi ananı tırmalarken seni giberim
    ···
  8. 9.
    +17 -1
    Ben bu olaydan sonra her gece kabuslar görerek uyanmaya başladım. Annemle bir kaç ay sonra başka bir eve taşındık daha küçük bir ev. Fakat ev felaket rutubetliydi ve benim odamda ki pencerenin dibinden dere geçiyordu. Neyse yerleştik her şey yolunda bir sıkıntı yok. Her gece saat 2.00 ile 2.30 arasında üzerime sanki dolap düşmüşcesine bir ağırlıkla uyanıp o ağırlığı üstümden atmaya çalışıyordum. (Sabah ezanına kadar sürüyordu bu durum). Bas bas bağırıyorum ama sesim çıkmıyor. Çırpınıyorum resmen o ağırlıktan kurtulmak için ama mümkün olmuyor. Dua etmeye çalışıyorum “Bis..” dememle kafam karışıyor bırakın duayı besmele çekmeyi unutuyorum. Yaklaşık 1 ay boyunca her gece bunu yaşadım artık uyumaya odama gitmeye korkar olmuştum. Her seferinde anneme anlattım her seferinde rüya görüyorsundur dedi. Daha çok kızıyordum neden inanmıyor diye. Belli bir süre sonra o kadar alıştım ki bu duruma ağırlığı hissedince korkmamaya rüyaymış gibi davranmaya başladım. Bir süre sonra bu durum kesildi artık gelmiyordu. Baya sevinmiştim kendi kendime ooh kurtuldum misali ve bu pgibolojiden çıkınca unutuverdim bir an yaşadıklarımı. Yaklaşık 1 ay sonra yine sevgili kedimi aldım ve yatağıma girdim. 1 saat sonra falan tam uyumama yakın kedi salona gitti. Bende uyumaya devam ettim. Yaklaşık 10 dakika sonra penceremin çaldığını duydum.
    ···
    1. 1.
      0
      uyku felci geçirmişsin aq relax
      ···
    2. 2.
      0
      Hadi yaz aq
      ···
    3. 3.
      0
      Ben bunu daha önce okumuşmuydum sanki ?
      ···
    4. diğerleri 1
  9. 10.
    0
    Oha amk
    ···
  10. 11.
    0
    Bunlari okuyunca aksa aklma takiliyo yarın unutuyom mk
    ···
  11. 12.
    0
    Devam knk
    ···
  12. 13.
    +2
    gibtir deliii
    ···
  13. 14.
    0
    Rez (bkz: )
    ···
  14. 15.
    +1
    Ay hoşt ulan dıbına kodumunun
    ···
  15. 16.
    +1
    Çalıntı
    ···
  16. 17.
    0
    rezervation
    ···
  17. 18.
    0
    Rezzers
    ···
  18. 19.
    0
    Ee hani devamı dıbına koduğum
    ···
  19. 20.
    0
    Rezerve okurum
    ···