ben 22 yaşında bir kardeşinizim. bir tane de erkek kardeşim var 18 yaşında. annem 18 yaşında babamla evlenmiş. babam o zamanlar 23 yaşındaymış. yani annem şu an 40 yaşında ve hamile.
kardeşimle ben baskı yapıyoruz çocuğu aldır henüz zaman varken diye ama yok nafile. siz büyüdünüz üniversite, iş, güç evlilik falan derken biz babanızla yalnız kalıcaz. bu yüzden de çocuk yapmaya isteyerek karar verdik. hem evde yeni küçük bir kardeşiniz olması sizi de mutlu etmez mi? diyor.
ya eyvallah çocukları çok severim. güzel oynarız, yetiştiririz tamam da ulan bu çocuk 18 yaşında geldiğinde ben 40 yaşında olacağım allah'ın belası. ben arkadaşlarımın yüzüne nasıl bakarım lan?
annem babam bunları hiç düşünmüyor işte. alışırsınız elalem ne diyebilir ki? diyorlar. çok sinirlendim beyler.

bu duruma nasıl alışabilirim? ya da bu durumdan nasıl kurtulabilirim amk çıkmaza girdim moralim çok bozuk. akşam içmeye gidicem.