http://inciswf.com/anlatamk.swf

Selma abla varsa dinlerim

Aylardan Ekimdi. Havaların bir sıcak , bir soğuk olup insanı yanılttığı tam bir hastalık havası. Sıradan bir şekilde işime gidip basit bir hayat sürüyordum. Monotonlaşmış hayatımı artık yadırgamıyordum. Ara sıra barlara gider 2-3 kadeh bir şeyler yuvarlar , bazende karı kız kaldırırdım.

Her şey o gün başlamıştı. Orta halli bir ofiste teknik eleman olarak çalıştığım işimden kovulmamla... Hiçbir bahane sunulmaksızın işten çıkarılmıştım o gün. Hatta patronla konuşma fırsatım bile olmamıştı. Biraz tedirgin bir ses tonuyla müdür söylemişti bana kovulduğumu.

Tek başıma ailemden uzak bir hayat sürüyordum zaten, bir de işsiz kalmıştım amk. Pılımı pırtımı topladıktan sonra ana avrat söve söve evin yolunu tuttum. Aslında içimde birazda rahatlama hissi vardı. Zaten pekte severek çalışmıyordum. Ama kolumda bir altın bileziğim de yoktu. Öyle çok bir gibten anlayan bir adam değildim. Fakat kafam iyi çalışırdı.

işten kovulduktan sonra, bir sonraki kiramı ödemek ve yaşantımı devam ettirmek için dinlenmeden iş aramaya başladım. Nereye gitsem bir vasıf aradılar. Lise mezunu olduğum içinde kimse iş vermiyordu.

Sonra kıraathane önünde tanıştığım fıstık satan bir amcayla ufak bir diyaloğum oldu. Bu amca koluna taktığı sepetinin içinde fıstık satıyordu. kıraathaneleri geziyor , kafeleri geziyor , tek tek insanlara fındık fıstık satarak geçimini sağlıyordu. Adamla bir süre sohbet ettikten sonra , adamın bir günde kılçıksız 100-150 tl para kazandığını öğrendim. bu bana ufak bir fikir vermeye başlamıştı. Amcaya teşekkür edip heyecanlı heyecanlı kalktım yerimden. Gidip kendime orta çaplı , amcanın sepetine benzer bir sepet aldım.

Ertesi gün uyanıp tekrar kıraathaneye gittim. fıstıkçı amcanın gelmesini bekledim. fıstıkçı amca, satışlarını yapıp ara ara gelip takılırdı orada. Sonra beklenen amca geldi. Bu arada adı Cafer. Biraz ondan bahsedeyim , hafif kambur 165 boylarında, cılız birisi. kızıl, siyah ve beyaz renklerden bir gökkuşağı var sakallarında. saçları yaşına göre oldukça sık. Çoluğu çocuğu bir akrabası var mı ? diye sorarsanız yok diyor ama vardır diye düşünüyorum.

Konuya dönelim... Cafer abiyi gördükten sonra karşılıklı bir selamlaşmamız oldu. Biraz daha yüz bulup girdim konuya :

-Cafer abi senin bu yaptığın işi bende yapmayı düşünüyorum. Fakat bu fıstıkları nereden ucuz alıyorsun bir fikrim yok. Bana yardımcı olursan sevinirim.

-Yeğenim şimdi benim mıntıkamda sende satış yaparsan ben kazanamam. Bende evimi geçindiriyorum.

-Cafer abi senin mıntıkanda gezmicem. Eğer senin yanında çalıştığımı görürsen yemin olsun bırakıcam.

-Tamam madem. Al bu numarayı ara. Beni cafer abi yönlendirdi, yeğeniyim dersen biraz daha kıyak geçer.

-Eyvallah Cafer abim, Allah razı olsun.

-Hadi rastgele yeğenim.

Cafer abiden numarayı aldıktan sonra heyecanlı heyecanlı, numarayı aradım. Adamın adı Kerim. Kendi halinde basit bir toptancı.

-Alo Kerim beyle mi görüşüyorum.

-Buyurun benim.

-Kerim abi ben halidakisperm, beni Cafer abi yönlendirdi. Abi fındık fıstık satış yapmayı düşünüyorum. Bunları bana kaç paraya temin edebilirsin ?

-Halidaki Cafer abi yabancı değil, madem senide bana yönlendirmiş ,ona verdiğim fiyattan veririm. Ne zaman müsaitsen gelip alabilirsin. Benim adresim bu ...

yok mu amk dinleyen

Anlat panpa ben varım yetmezmi dinliom

Heyecanlı heyecanlı o gün gidip Kerim abiden, fındık , fıstık, kaju ne varsa aldım. Cafer abi sadece fıstık satıyordu. Ama benim gözüm daha yüksekti. O günü biraz heyecanlı, birazda düşünceli bitirmek zorunda kaldım. Kafamı yastığa koyduğumda yarın ne tak yiyeceğim amk diye düşünmekten alamadım kendimi.

Ertesi gün uyanıp güzel bir kahvaltı yaptıktan sonra , sepetimin içini çeşit çeşit kuruyemişlerimi dizdim. içimde biraz heyecan biraz tedirginlikle dışarı çıkıp kıraathane, kafe ne varsa önünü gezip satış yapmaya çalıştım. ilk bir yere girdim, sonra başka bir yere , sonra başka bir yere... Ama o kadar gezmeme rağmen 1 satış bile yapamadım. Hevesim kırılmaya başlamıştı. Kolumdaki sepetimle yakınlardaki bir büfeye gittim. Kendime içecek bir şeyler alıp fıstıklardan birini yemeye karar verdim. Satış yapmaya çalışırken epeyde yorulmuştum. Büfenin sahibi genç , fırlama bir tipe benziyordu. Kolumdaki kuruyemişleri görünce ufak bir muhabbet başladı aramızda.

-Ustam o kuruyemişleri nerelerde satıyorsun ?

-Valla hocam yeni başladım satmaya ama görüldüğü gibi pek başarılıda değilim.

-Kaça satıyorsun ?

-Yani değişiyor. 1.5tlden başlıyor işte.

-Gerçekten mi ya , valla benim alış fiyatımdan daha ucuz muallakler biz pahalı veriyor. Karım daha az oluyor. Malum bende nöbetçi eczane gibiyim. Gece içki almaya gelen oluyor , yanında çerez, kuru yemiş alıyor. Ben senden o sepetin hepsini alıyorum uyarsa.

başlığı sevdim. aferin.

reserved yaz panpa

Ben istemsiz bir şekilde gülmeye başladım. Hiç beklemediğim bir şekilde bütün sepeti satmayı başarmıştım. Adamla biraz konuştuktan sonra , az da pazarlığın ardından hepsini adama sattım. Adı Ragıp, babasıyla birlikte işletiyormuş bu büfeyi. Sabahları bu duruyormuş , gece de babası. Bazende bu gece duruyormuş.

Ragıpla oturup karşılıklı sohbet ettik. Benim durumları anlattım. Bundan sonra Haftada bir satış yapacaktım Ragıp'a. Bir anda toptancı oluvermiştim. Bu sevincimi iki katına çıkarttı. Ragıp kuruyemişler bittikçe arayacaktı beni. belki haftada 2-3 ne varsa giderdi.

Biraz daha muhabbetin belini kırdıktan sonra evin yolunu tuttum. Ragıp bir kaç arkadaşına daha beni önerecekmiş. Böyle böyle 3-4 tane adamla tanışsam parayı kırabilirdim. Kafamda hayallerle evime gittim. Bir şeyler atıştırdıktan sonra yorgunluğunda üstelemesiyle uyuyakalmışım.

Sabah çalar saatin sessizliği delmesiyle uyandım. Dünkü satışın mutluluğuyla artan özgüvenim sayesinde hazırlanıp çıktım evden. Tekrar kafe kafe kırtasiye kırtasiye gezmeye başladım. Bu sefer tek tük satış olmaya başlamıştı. Bu özgüvenimi daha da çok arttırıyordu. Yorucu bir günün ardından artık eve dönme zamanı gelmişti. cebimde satışlardan kazandığım 60 küsür parayla evin yolunu tuttum. En yakın duraktan atlayıp evin yolunu tuttum. Eve giderken telefonum çaldı. Arayan Ragıp...

-Halidaki selamün aleyküm , ne yapıyorsun kardeşim ?

-iyidir Ragıp eve dönüyorum yorgun argın. senden ne haber ?

-Halidaki bugün akşam müsaitsen arkadaşlarla bir kaç kadeh bir şeyler yuvarlayacağız. istersen sende gel tanıştırayım seni onlarla. Bunlar bar sahibi adamlar. Sürekli kuruyemiş alıyorlar. Sen paket olarak satıyorsun ama açık satabilirsen sende kazanırsın.

-Valla Ragıp süper olur. Ben bir sorayım haberleşiriz.

-Tamamdır bekliyorum halidaki.

Heyecanlı heyecanlı telefonu kapatıp, kuruyemişçiyi aradım.

-Selamün Aleyküm Kerim abi.

-Aleyküm Selam halidaki.

-Abi sende kilo ile açık kuruyemiş var mı ?

-Var abim o şekilde mi lazım ?

-Aynen abi. Kilosunu kaça verirsin bana.

- Abim kilosunu her yerde 3 tldir. Ben sana 2.5 tan veririm. diğer yemişlerede bakmak istersen gelince konuşuruz.

-Tamam abi sağolasın ben haber vereceğim sana.

-Eyvallah halidaki görüşürüz.

hay gibeyim yok mu okuyan

Rez o ç tutar tutar

bir kaç kişi gelsin devam ederim amk. kuru kuru anlatılmıyor

Rezerved

yaz yaz

Bu ne amk biri çekiç çalar, biri ironmen makedi çalar, biri migros alışveriş arabası çalar, biri banka soyar noluyo olm size...

Telefonu kapattıktan sonra Ragıp'ı arayıp akşam geleceğimi söyledim. Nerede buluşacağımızı falan söyledikten sonra telefonu kapattım. Eve uğrayıp üzerime çeki düzen verip , biraz daha dışarı çıkmaya müsait kıyafetler giydim. Ragıplarla haberleştiğim yere gitmek üzere yola koyuldum. Yolda bir kaç kere daha Ragıpı arayıp telefonla konuştuktan sonra nihayet artık mekandaydım. Ragıp'ın yanında iki eleman vardı. Biri cengiz , iri yarı kirli sakallarının arasından belli olan pala bir bıyığı vardı. Saçları hafif dökülmüş , ön taraflar seyrekleşmeye başlamıştı. Diğerinin adı Hilmi. Tilki Hilmi derlermiş buna. Bir kaç kere hapise girmiş. Hilminin garip bir hastalığı var. Kleptomani kendisi. Yani sürekli çalıyor. Çalma hastalığı var. Babadan zengin aslında. Her şeyi var ama yinede çalıyor. Kuyumcu falan soymuş bir kaç kere. Aslında onun yerine başkasını hapse sokturabilirdi ama kameralara bizzat kendisi yakalanınca affı olmamış.

rezerved